موسیقی نواحی ایران گنجینه‌ای از آواها و نغمه‌هاست. بزرگانی در این موسیقی هستند و بوده‌اند که حق بزرگی به گردنِ فرهنگ و هنر این کشور دارند. اینان بازماندگانی کسانی هستند که موسیقی مناطق مختلف ایران را از هزاره‌های دور، نسلی به نسل بعد و سینه به سینه منتقکرده‌اند تا امروز ما گنجینه‌ای از نغمه‌ها و آواها را در هر گوشه‌ای از این سرزمین داشته باشیم
استاد شگر علی رضایی نوازنده دهل، آوازه خوان، گنجینه‌ای از نغمات و خالق ملودی‌های ناب در موسیقی لرستان بود. استاد شگرعلی رضایی در کسوت نوازنده دهل به همراه ساز سرنای برادرش استاد همت‌علی رضایی، سال‌های سال نوای هستی بخش و همدلی را در سور و شادی مردم، در گستره‌ی جغرافیایی زاگرس نشینان، جاودانه سر دادند
سوز سرنا و ضرب آهنگ دهل زنده یاد استاد شگر علی رضایی در سماع نغمه‌های مقام‌های موسیقی لکی و لری در سابقه شنیداری و زندگی مردم این دیار تا ابد رنگ و جلوه خاص خود را خواهد داشت
تسلط بر ریتم و ملودی مقام‌های موسیقی لرستان در دستان نوازندگی دهل استاد شگر علی رضایی با هر بار همنوازی با برادرش استاد همت‌علی رضایی در عین روان بودن ریتم‌های ساده و ترکیبی مقام‌ها؛ سرشار از پیچیدگی‌ها و نکات فنی اجرایی بود که در لحظه همچون بداهه نوازی خلاق، در دست راست و چپ دهل نوازی ایشان موج می‌زد.
این نوع خلق در لحظه برای ساز دهل در دستان او که غایت موسیقی مقامی و ایرانی است. چنان سماعی برای مخاطب ایجاد می‌کرد که ذهن شنونده را از پیچیدگی‌های اجرایش فارغ و به آسمانی زلال و پاک که نشان از مهر و صفای درونی او بود می‌برد
با توجه به اینکه کلام و شعر در موسیقی لرستان در دو فصل سور سرودها و سوگ سرودها توسط خنیاگران لک و لر سروده می‌شود بعضی از خوانندگان این دیار با تبحر خاصی که در اجرای مقام‌های مختلف لکی و لری و بختیاری دارند در مجلس بنا بر حال حضار و مناسبت مجلس؛ ابیاتی به صورت بداهه می‌سرایند که باعث شور و شوق و اندوه شنوندگان می‌شود
زنده‌یاد شگرعلی رضای از نخبگان این سبک سرایش بود. ایشان با احاطه‌ای که بر ادبیات بومی لکی و لری داشت خود نیز بداهه خوانی‌های زیبابی اجرا می‌کرد که خوشبختانه تعداد زیادی از آنها به یادگار مانده است